Kim jesteś?

Odpowiedź na proste pytanie: ?Kim jesteś?” może się okazać najtrudniejsza. Jak określić siebie i to kim jesteśmy? Odpowiedź znajdziesz w tym wpisie.

W wieku nastoletnim wszystko zaczyna się zmieniać. Wcześniej to rodzice dokonywali za nas większości wyborów, a teraz my sami musimy wybrać to, co jest słusznie. Nic więc dziwnego, że czasem popełniamy błędy i się w tym wszystkim gubimy. Budzi się w nas też nowa osoba – jeszcze nie poznana i niezidentyfikowana. Bo jak możemy wiedzieć jacy jesteśmy na początku życia?

Wyobraź sobie, że w swoim ciele przeżyjesz jeszcze około 50-60 lat. Dużo, prawda? Na pewno w którymś momencie pojawią się zmarszczki i inne oznaki starzenia. Ale jeszcze lepsze jest to, że zestarzejesz się właśnie ze swoim umysłem! Będziesz tą sama osobą nawet za 50 lat i najprawdopodobniej będziesz mieć ten sam gust oraz poglądy, co teraz. To właśnie dlatego tak ważną rzeczą jest odnalezienie siebie i swojego miejsca.

Kim jesteś? Potrafisz teraz powiedzieć? Zastanów się chwilkę i lecimy dalej 🙂

Jeśli masz już gotową odpowiedz – to świetnie! Jeśli nie – spokojnie, masz czas.

Przede wszystkim jesteśmy częścią jakiejś grupy – dzieckiem w rodzinie lub wnukiem, uczennicą w klasie, studentem na danym kierunku, itp. Tworzymy kilka takich grup, tak samo jak inni. Czasem sami wchodzimy do danej grupy – może to być np. klub czytelniczy czy klub sportowy. Dane społeczności są częścią nas.

Jednak tutaj dopiero zaczyna się odpowiedź na pytanie z tytułu! Bycie w danej grupie nie wymaga od nas zazwyczaj postawy aktywnej. Po prostu jestem w rodzinie czy w szkole, jak inni. Większość ludzi uprawia jakiś sport, więc można powiedzieć że to uniwersalne odpowiedzi dla każdego.

Personalizacja zaczyna się przy określeniu naszych stosunków. Na przykład możemy powiedzieć, że jesteśmy z kimś związani. Nie każdy jest w końcu dziewczyną Grzesia 🙂

Potem zaczynamy wchodzić coraz głębiej w swoje życie. Możemy powiedzieć, że mamy hobby. Język migowy, joga, sztuka – wszystko się liczy. Nasze pasje, coś co sprawia, że czujemy się dobrze. Może mamy jakieś talenty? Taniec, gra na gitarze, rysunek. Co lubimy? Co robimy w wolnych chwilach?

Może znamy już swoje poglądy? (Nikt nie oczekuje, że osoba młoda będzie wiedziała, czy jest np. konserwatywna, ale nastolatek już może powoli to wiedzieć) Określenie tego jest bardzo ważne, bo nas buduje. Poglądy i spojrzenie na świat dają nam bardzo dużo. Przykładem może być Młodzieżowy Strajk Klimatyczny – młode osoby wiedziały, czego chcą! Pomyśl, jaką masz wizję świata? Zacznij oglądać wiadomości, zobacz co się dzieje wokół Ciebie. Jest to interesujące pole do dyskusji i przy okazji wykazania się na lekcjach WOS-u 🙂 Po ukończeniu 18 lat możemy już głosować i mieć realny wpływ na świat. Nie zmarnujmy tego i bądźmy aktywnymi oraz świadomymi obywatelami. Nich strajk wpłynie na nas pozytywnie i niech obudzi w nas chęć wzięcia sprawy w swoje ręce.

Wiedza o tym, kim się jest, dotyczy nie tylko świadomości politycznej, ale także narodowej. Jeśli identyfikujesz się z Polską i właśnie z tego kraju pochodzisz – możesz to zaznaczyć. Jeśli masz inne korzenie, np. mniejszości narodowej lub etnicznej, to możesz budować swoją przynależność do tej grupy. Kosmopolityzm polega na nie odczuwaniu więzi z żadnym krajem, a z całym światem – może takie właśnie są Twoje przekonania?

Religia buduje nas tak samo, jak poglądy. Wyznawcy buddyzmu, islamu a może katolicy? Każdy ma prawo do własnego wyznania lub jego braku, czyli ateizmu.

Nasze cechy – psychiczne i fizyczne – dopiero się ujawniają. Poznajemy to, jak reagujemy na różne rzeczy, jacy jesteśmy. Ujawnia się w nas empatia, altruizm, a może i egoizm? Warto się zastanowić nad naszymi faktycznymi cechami charakteru. Wiadomo, że każdy myśli o sobie jak najlepiej, ale teraz jest czas na to, aby spojrzeć na siebie nieco bardziej krytycznym okiem. Czy aby na pewno jesteśmy pomocni? Czy w takim razie ustępujemy miejsca w autobusie starszym lub pomagamy rodzicom w obowiązkach domowych? Pożyczamy w klasie ołówki, gdy ktoś potrzebuje? Może się okazać, że po analizie pewnych sytuacji dojdziemy do wniosku, że jednak mamy nieco inną postawę, niż myśleliśmy. Skoro tak bardzo kochamy zwierzęta, czemu nie dajemy pieniędzy na zbiórki, ani nie pomagamy w wolontariacie? Liczą się nasze czyny i to, co dajemy światu, a nie nasze wyobrażenia o sobie. W wieku nastoletnim możemy jeszcze pracować nad sobą, żeby stać się lepszą wersją siebie samych. Nie zmarnujmy tego!

Możemy także powiedzieć, że mamy dane cechy wyglądu. Jesteśmy blondynkami lub jesteśmy wysokie.

Widzisz już ile rzeczy Cię tworzy? A to nie koniec! To dopiero początek odpowiedzi na pytanie ?kim jesteś?”. Przecież każdy z nas ma swoje przeżycia, które są w 100% niepowtarzalne! Możemy je tutaj przedstawić oraz to jak nas zmieniły. Może to być choroba, jakieś pozytywne wydarzenie – wszystko. Ilu ludzi, tyle odpowiedzi.

Po przeczytaniu tego artykułu możesz wykonać proste (lub nie :)) ćwiczenie. Weź kartkę i zapisz swoje własne odpowiedzi na pytanie „Kim jesteś?”. Możesz z tego zrobić piękną rozprawkę albo napisać w punktach, forma zależy od Ciebie. Ważne abyś pomyślała nad wszystkimi aspektami swojego życia i wzięła pod uwagę swoje niepowtarzalne historie. Powodzenia!

Czytaj także: Jesienna chandra czy depresja?

Kim jesteś?

Źródło zdjęć: Pinterest

2 KOMENTARZE

    • Właśnie o to chodzi- o zaznaczenie, że jest wiele religii i nie musimy wyznawać tego samego? Stąd też nawiązanie do islamu czy buddyzmu- w tych religiach też istnieją różne odłamy?

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj